Vandaag de eerste keer naar de kinesist geweest sinds de bevalling. Ik twijfelde een beetje of ik wel zou gaan, zo goed voel ik me, en zo hard zag ik er tegen op.
Bij het onderzoeken zei ze dat het goed was dat ik toch was gekomen. Ik moet nog wat oefeningen doen en toch nog 4 lig-/rustmomenten inbouwen per dag om volledig te kunnen herstellen, want als ik dat niet doe, heb ik een grote kans om binnen enkele maanden een - mogelijks chronische - pijn te ontwikkelen.
Ik voel dat het goed gaat, maar bij overbelasting heb ik toch nog last. Ik kan al zonder al te veel problemen een kilometer stappen, dat had ik niet durven denken tijdens mijn zwangerschap.
Gek: mijn linkerbeen kan ik goed bewegen, mijn rechter- kreeg ik niet opgetild. (Doe misschien zelf eens de test. Op je rug gaan liggen en je benen een voor een gestrekt proberen op te tillen. Mijn linkerbeen ging dus vanzelf, rechts kreeg ik geen millimeter beweging in. In mijn zwangerschap lukte dit nooit met geen enkel been.)
Als ik mijn oefeningen en rustpauzes plichtsbewust doe, moet ik misschien niet naar de fitness. Ik hoop het zo.
dinsdag 29 juni 2010
Zwembad
Het is bijna zo ver. Het zwembad staat al recht. Morgen nog zwaar kuiswerk en dan nog de filter plaatsen en zo en dan kan het vollopen beginnen. Met wat geluk hebben we dit weekend een zwembad en kunnen de zwemfeestjes volgen... :) En de watergewenning voor peuters... Leuk!
Met dank aan nonkel Daniel en tant' Mathil voor de milde schenking!
Met dank aan nonkel Daniel en tant' Mathil voor de milde schenking!
slapen
Zou het nu al zo ver zijn?
Ik heb kunnen slapen van 22.15u tot 4.45u. en dat is niet de eerste keer. De voorbije week sliep ons Saartje gemakkelijk gemiddeld 5 tot zelfs 6 uur aan één stuk! Goe bezig! Dat opent mooie perspectieven tegen het moment dat ik weer moet gaan werken (2 aug.).
Ik heb kunnen slapen van 22.15u tot 4.45u. en dat is niet de eerste keer. De voorbije week sliep ons Saartje gemakkelijk gemiddeld 5 tot zelfs 6 uur aan één stuk! Goe bezig! Dat opent mooie perspectieven tegen het moment dat ik weer moet gaan werken (2 aug.).
Saartje in bad
zondag 27 juni 2010
zaterdag 26 juni 2010
Zalig, zomer!
Eindelijk heerlijk weer. Tijd om onze picknicktafel met de nieuwe "papu" buiten te halen. Spelen in de zandbak en het zwembad. Wippen op de nieuwe wip. Maar sinds Liesje op de buitenkant ging zitten en lekker wipte en dus binnen de kortste keren er af viel, durft ze er precies niet meer op. Dan de bloemetjes water geven met de gieter. Zo leuk allemaal. Saartje lag heerlijk te slapen in de buggy...
zondag 20 juni 2010
Kisj?
Tegenwoordig vraagt Liesje elke morgen als ze wakker is: "Kisj?" of "Opa?". Ze vraagt dus waar ze die dag naar toe mag. Naar opa en oma of naar "de kindjes" (is haar kribbe 't Speelhoekje). Gelukkig is ze met alles even blij.
Rugzakje op de rug en klaar om naar de "kisj" te gaan. En "bè" (= weg) zijn wij. "gaga" (= dada)
Rugzakje op de rug en klaar om naar de "kisj" te gaan. En "bè" (= weg) zijn wij. "gaga" (= dada)
Samen in het parkje
maandag 14 juni 2010
Met heel ons gezinnetje te voet naar de verkiezingen
woensdag 9 juni 2010
dinsdag 8 juni 2010
Genen
Ons Saartje is duidelijk eentje van ons. Weinig slapen en snel wakker worden heeft ze van haar papa. Veel wenen duidelijk van haar mama.
Zouden we dan toch een huilbaby hebben?
Ze weent de laatste weken duidelijk meer. 's Morgens een uurtje of 2, 's middags minstens een uur en 's avonds tussen de 2 en de 4 uren en heel af en toe ook 's nachts... Wat een verschil met ons Liesje! Die weende bijna nooit (maar probeert dat nu in te halen :)) en als we haar pakten zweeg ze direct. Pakken helpt bij Saartje helaas maar zelden...
Ik heb het nog gedacht tijdens de zwangerschap. Liesje voelde ik amper bewegen in de buik en eens geboren was ze heel rustig. Saartje lag zelden stil in de buik en is nu ook weinig stil... Foute conclusie?
Volgens Kind en Gezin bereikt het huilen zijn hoogtepunt op 6 à 8 weken. Saartje is er nu 5. Nog even geduld dus... Er is hoop... :)
Zouden we dan toch een huilbaby hebben?
Ze weent de laatste weken duidelijk meer. 's Morgens een uurtje of 2, 's middags minstens een uur en 's avonds tussen de 2 en de 4 uren en heel af en toe ook 's nachts... Wat een verschil met ons Liesje! Die weende bijna nooit (maar probeert dat nu in te halen :)) en als we haar pakten zweeg ze direct. Pakken helpt bij Saartje helaas maar zelden...
Ik heb het nog gedacht tijdens de zwangerschap. Liesje voelde ik amper bewegen in de buik en eens geboren was ze heel rustig. Saartje lag zelden stil in de buik en is nu ook weinig stil... Foute conclusie?
Volgens Kind en Gezin bereikt het huilen zijn hoogtepunt op 6 à 8 weken. Saartje is er nu 5. Nog even geduld dus... Er is hoop... :)
woensdag 2 juni 2010
Saartje 1 maand
Abonneren op:
Posts (Atom)