Saartje zag het direct zitten en zeker toen ze van een kindje een schopje kreeg, was ze niet meer weg te slagen uit de zandbak. Ze heeft heel wat zand naar binnen gewerkt. Lies was een beetje bang van al dat zand tussen haar tenen en bleef nogal veel op dezelfde plaats. Op de glijbanen lag ook overal zand en dat zinde haar niet. Na een tijdje dacht ze nog eens aan de koekjes die we in onze picknickzak hadden gestoken... en het resultaat daarvan zijn enkele mooie foto's.
Thuisgekomen kreeg ze nog een boel cadeautjes van mama en papa. Duidelijk een succes. En omdat we haar geboorte willen herdenken mocht ze opblijven tot haar geboorte-uur... :)
En in het naar huis rijden, kwamen we aan een T-splitsing waar op het einde van de straat een draad was gespannen. Het begon te regenen en ik uit de auto om te kijken of ik de draad kon openmaken. Toen zag ik dat die draad daar hing om een horde koeien langs te leiden. Een mooi schouwspel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten